11. లోక వేదేషు తదనుకూలాచరణం తద్విరోధి షూదాసీనతా
భక్తుడి
లోకం భగవంతుడే. భగవత్ప్రీతి అతడికి సహజం. దీనికి ఆటంకం కలిగించే ఏ పని చేయడు. కాని
ఏ పనీ చేయకుండా ఉండే పరిస్థితి కుదరదు. అందువలన వేరేదారి లేక తనకు లభించిన ఏకాగ్ర
భక్తినే మరింత బలపరచు కుంటూ ఉంటాడు. అతడేమి చేసినా తనలో ఉండే భక్తికి అనుగుణంగానే
ఉంటుంది. ఆ భక్తిని నిరంతరం పరిపోషించేవి గానే, అతని
మాట, చేత ఉంటుంది. అందువలన ఊరకుండలేక
భగవత్సేవ ప్రారంభిస్తాడు. ప్రాపంచిక విషయాలలోకి అతడి బుద్ధిపోదు. ఆ విషయాలు
ఎదురైనప్పుడు ఉదాసీనత చెంది ఉంటాడు. చేయబడే కర్మ లౌకికమైనాసరే,
వైదికమైనా సరే అది భగవత్ప్రీతిగా, భగవత్సేవగానే
జరుగుతుంది. సర్వాధిష్ఠాన చేతనంతో కలిసిపోయి తనవరకు మాత్రం ఉదాసీనుడై ఉంటాడు.